Healthcare Shift Workers’ Sleep Quality, Daytime Sleepiness, and Circadian Preference
Alperen Kılıç1, Serhat Koran2, Mehmet Yücel Ağargün31Department of Psychiatry, İstanbul University-Cerrahpaşa, Cerrahpaşa Faculty of Medicine, İstanbul, Türkiye2Department of Family Medicine, İstanbul Medipol University Faculty of Medicine, İstanbul, Türkiye
3Department of Psychiatry, İstanbul Medipol University Faculty of Medicine, İstanbul, Türkiye
INTRODUCTION: It was aimed to evaluate sleep quality, daytime sleepiness, and circadian rhythm types in healthcare workers working in shifts at different periods.
METHODS: This cross-sectional study was conducted on 125 healthcare workers in a tertiary hospital between November and December 2018. Data were collected using Epworth Sleepiness Scale, Morningness-Eveningness Questionnaire, and Pittsburgh Sleep Quality Index. Participants were divided into four groups: Those who do not work in shifts (Group 1), those who work in shifts between 18: 00 and 24: 00 (Group 2), those who work in shifts between 18: 00 and 08: 00 (Group 3), and all shift workers (Group 4).
RESULTS: When Epworth Sleepiness Scale scores were compared, it was found that Group 4 (p=0.015) and Group 2 (p=0.007) were significantly more sleepy than Group 1. When the Morningness-Eveningness Questionnaire results were compared, no significant difference was found between the groups in terms of both morningness, eveningness, and intermediate chronotypes, and MEQ scores. According to the Pittsburgh Sleep Quality Index total score, Group 2 (p=0.005), Group 3 (p=0.003), and Group 4 (p=0.001) had significantly more impaired sleep quality than Group 1.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Among healthcare workers, shift work is associated with poor sleep quality and excessive daytime sleepiness (EDS). When we compare the shift groups, although no significant relationship was found, Group 2 had relatively low sleep quality and EDS compared to Group 3. Although the weekly working time (h/week) is significantly less, we think that the main factor is that the weekly working periods of the Group 2 are more frequent than the Group 3.
Sağlık hizmeti vardiyalı çalışanlarının uyku kalitesi, gündüz uykululuğu ve sirkadiyen tercihi
Alperen Kılıç1, Serhat Koran2, Mehmet Yücel Ağargün31İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul2İstanbul Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Aile Hekimliği Anabilim Dalı, İstanbul
3İstanbul Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı; İstanbul
GİRİŞ ve AMAÇ: Farklı periyotlarda vardiyalı çalışan sağlık çalışanlarında uyku kalitesi, gündüz uykululuğu ve sirkadiyen ritim tiplerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu kesitsel çalışma, Kasım ile Aralık 2018 tarihleri arasında üçüncü basmak bir hastanede 125 sağlık çalışanı üzerinde gerçekleştirildi. Veriler Epworth Uykululuk Ölçeği, Sabahçıl - Akşamcıl Anketi ve Pittsburgh Uyku Kalitesi İndeksi kullanılarak toplandı. Katılımcılar 4 gruba ayrıldı: Vardiyalı çalışmayan (1. Grup), 18: 00-24: 00 saatleri arası vardiyalı çalışanlar (2. Grup), 18: 00-08: 00 saatleri arası vardiyalı çalışanlar (3. Grup) ve tüm vardiyalı çalışanlardır (4. Grup).
BULGULAR: Epworth Uykululuk Ölçeği skorları karşılaştırıldığında, 4. Grup (p=0.015) ve 2. Grup’un (p=0.007) 1. Grup’a göre anlamlı olarak daha uykulu olduğu bulunmuştur. Sabahçıl - Akşamcıl Anketi sonuçları karşılaştırıldığında hem sabahçıl, akşamcıl ve ara kronotipleri hem de SAA skorları bakımından gruplar arası anlamlı farklılık bulunamadı. Pittsburgh Uyku Kalitesi İndeksi toplam skoruna göre, 2. Grup (p=0.005), 3. Grup (p=0.003) ve 4. Grup’da (p=0.001) 1. Grup’a göre anlamlı olarak daha fazla bozuk olduğunu söyleyebiliriz.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sağlık çalışanları arasında vardiyalı çalışma, düşük uyku kalitesi ve gündüz aşırı uyku hali ile ilişkilidir. Vardiyalı grupları kıyasladığımızda ise anlamlı ilişki bulmamakla birlikte 2. Grup 3. Grup’a göre göreceli olarak düşük uyku kalitesi ve gündüz aşırı uykuluğuna sahiptir. Haftalık çalışma süresi (sa/hafta) anlamlı olarak daha az olduğu halde, bunda temel etkenin 2. Grup’un 3. Grup’a göre haftalık çalışma periyotlarının daha sık olmasına bağlı olduğunu düşünüyoruz.
Manuscript Language: English
