INTRODUCTION: In our study, the effects of using different doses of alfentanil on intubation conditions and hemody-namic parameters were investigated to provide rapid-sequence intubation (RSI) conditions.
METHODS: Fifty-six female patients between the ages of 24–73 who would undergo a medium surgical procedure with a risk of ASA I-II were divided into two groups of 28 each. Intravenous anesthetic and rocuronium doses were standardized for anesthesia induction, and 3 μg/kg alfentanil was given to Group I and 10 μg/kg alfentanil to Group II for anesthesia induction. Furthermore, after intuba-tion, inhalation anesthesia was standardized, electrocardiography, non-invasive-blood-pressure, peripheral oxygen saturation, end-tidal carbon dioxide, and inspiratory sevoflurane concentration, temperature, and train-of-four (TOF) monitoring were performed. All patients were intubated at 60 s and monitorization was recorded until the 10th min (1st-2nd-3rd-4th-5th-7th-10th
min) and after skin incision.
RESULTS: We found no significant differences between the two groups according to intubation scores and TOF scores (p=0.052, all p’s>0.39, respectively). However, all measured mean-arterial blood pressure values were lower in Group II (all p’s<0.012). When the heart rate (HR) of the groups were compared, it was found that Group II was not statistically different from the baseline value (all p’s>82) at the 3rd min and after intubation, but HRs of Group I were higher than the baseline HR (all p’s<0.32) were observed.
DISCUSSION AND CONCLUSION: It was observed that the use of alfentanil at a dose of 10 μg/kg in RSI improved hemodynamic parameters without affecting the intubation conditions compared to the use of 3 μg/kg in RSI.
GİRİŞ ve AMAÇ: Çalışmamızda en uygun hızlı-seri entübasyon (HSE) koşullarını sağlamak amacı ile alfentanilin farklı dozlarının kullanımının entübasyon koşulları ve hemodinamik parametrelere etkisi incelendi.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Orta süreli cerrahi işlem uygulanacak ASAI-II grubu ve 24-73 yaşları arasında 56 kadın hasta 28’er kişilik iki gruba ayrıldı. Anestezi indüksiyonu için intravenöz anestezik, rokuronyum dozları, entübasyon sonrası ise inhalasyon anestezisi standartize edilerek indüksiyonda Grup I’e 3µg/kg alfentanil ve Grup II’ye 10 µg/kg alfentanil verildi. Elektrokardiyografi, noninvaziv kan basıncı, SpO2, etCO2, Fi-Sevofluran, sıcaklık ve train-of-four (TOF) monitorizasyonları uygulandı. Tüm hastalar 60.saniyede entübe edilerek onuncu dakikaya kadar (1.-2.-3.-4.-5.-7.-10. Dakika) ve cilt insizyonu sonrası monitorizasyon kaydedildi.
BULGULAR: Gruplar entübasyon skoru (p=0.052) ve TOF değerlerine göre karşılaştırıldığında (tüm P’ler>.39) istatistiksel olarak farklı olmadıkları, bununla birlikte bazal değerleri farklı olmamasına (p=0.33) rağmen ölçülen tüm ortalama arteryal kan-basıncı (OAB) değerlerinin tümünün Grup II’de daha düşük olduğu (tüm p’ler <0.012). Grupların kalp-tepe-atımları (KTA) karşılaştırıldığında ise entübasyon sonrası 3. Dakika ve sonrasında Grup II’nin istatistiksel anlamlı olarak bazal değerden farklı olmadığı (tüm p’ler>0.82), fakat Grup I’in değerlerinin bazal değerden yüksek olduğu (tüm p’ler <0.032) gözlendi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Alfentanilin 10 µg/kg dozunda HSE’da kullanımının 3 µg/kg dozunda kullanımına göre, entübasyon koşullarına etki etmeden hemodinamik parametreleri iyileştirdiğini gözlendi.