The Impact of Vitamin D Status on the Clinical Outcome of Acute Rotavirus Gastroenteritis in Preschool Children

INTRODUCTION: This study aims to evaluate the impact of vitamin D on the clinical outcome of acute rotavirus gastroenteritis in children under 5 years.
METHODS: This prospective study included 70 patients in a pediatric emergency department with rotavirus gastroenteritis. Patients were divided into two groups based on serum 25-hydroxy vitamin D3 (25(OH)D3) level: low vitamin D (<30 ng/mL) and normal vitamin D (≥30 ng/mL). Disease severity and clinical outcomes were compared.
RESULTS: Out of 70 patients, 55 (78.6%) were in the low vitamin D group. The patients with normal serum 25(OH)D3 levels were younger than those with low serum 25(OH)D3 levels (p=0.01; p<0.05). The Vesikari scores, the severity of dehydration, the need for intravenous fluid, and the duration of diarrhea were similar between the groups. The low vitamin D group had higher hospitalization rates and longer hospital stays than the normal vitamin D group (p=0.015; p<0.05, and p=0.035; p<0.05, respectively). Low vitamin D was identified as a predictive risk factor increasing the risk of hospitalization (p=0.016; p<0.05) and prolonged hospital stay (p=0.003; p<0.01). Exclusive breastfeeding in the first six months was a protective predictor for reducing diarrhea duration and length of hospital stay (p = 0.024; p<0.05 and p=0.035; p<0.05, respectively).
DISCUSSION AND CONCLUSION: This study suggests low vitamin D status is a preventable risk factor for more severe disease courses in preschool children with rotavirus gastroenteritis.

Okul Öncesi Çocuklarda Akut Rotavirüs Gastroenteritinin Klinik Seyri Üzerine D Vitamini Düzeyinin Etkisi

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışma, 5 yaş altı çocuklarda akut rotavirüs gastroenteritinin klinik sonuçları üzerindeki D vitamini düzeyinin etkisini değerlendirmeyi amaçlamaktadır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu prospektif çalışmaya, çocuk acil servisinde rotavirüs gastroenteriti tanısı alan 70 hasta dahil edilmiştir. Hastalar, serum 25-hidroksi D vitamini (25(OH)D3) düzeylerine göre iki gruba ayrılmıştır: düşük D vitamini (<30 ng/mL) ve normal D vitamini (≥30 ng/mL). Hastalık şiddeti ve klinik sonuçlar gruplar arasında karşılaştırılmıştır.
BULGULAR: Toplam 70 hastanın 55’i (%78,6) düşük D vitamini grubunda yer almıştır. Normal serum 25(OH)D3 düzeyine sahip hastalar, düşük düzeye sahip olanlara göre daha gençti (p = 0,01; p < 0,05). Vesikari skorları, dehidratasyon şiddeti, intravenöz sıvı ihtiyacı ve ishal süresi gruplar arasında benzerdi. Ancak, düşük D vitamini grubunda hastaneye yatış oranları daha yüksek ve hastanede kalış süreleri daha uzundu (sırasıyla p = 0,015; p < 0,05 ve p = 0,035; p < 0,05). Düşük D vitamini düzeyi, hem hastaneye yatış riskini artıran (p = 0,016; p < 0,05) hem de hastanede kalış süresini uzatan (p = 0,003; p < 0,01) öngörücü bir risk faktörü olarak tanımlanmıştır. İlk altı ayda yalnızca anne sütü ile beslenme, ishal süresi ve hastanede kalış süresini azaltmada koruyucu bir öngörücü olarak bulunmuştur (sırasıyla p = 0,024; p < 0,05 ve p = 0,035; p < 0,05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu çalışma, düşük D vitamini düzeyinin, okul öncesi çocuklarda rotavirüs gastroenteritinin daha ağır seyretmesine yol açabilen önlenebilir bir risk faktörü olduğunu düşündürmektedir.