Evaluation of Clinical, Radiological, and Pathological Efficacy Regarding Neoadjuvant Chemotherapy in Breast Cancer
Süleyman Büyükaşık, Yusuf Emre Altundal, Burak Kankaya, Cansu Esen, Selin KapanDepartment of General Surgery, İstanbul Aydın University Faculty of Medicine, İstanbul, TürkiyeINTRODUCTION: The aim of this study was to evaluate the radiological, clinical, and pathological responses before and after neoadjuvant chemotherapy (NAC) in patients with breast cancer, to examine the reliability of imaging modalities, and to compare treatment responses according to pathological subtypes.
METHODS: Forty breast cancer patients who underwent neoadjuvant chemotherapy followed by surgery between June 2020 and 2025 were retrospectively analyzed. Tumor diameters before and after treatment were measured using positron emission tomography-computed tomography (PET-CT). Axillary lymph node metastases were compared clinically, radiologically, and pathologically. In addition, treatment responses were analyzed according to pathological subtypes.
RESULTS: A significant reduction in tumor size was observed following NAC (p<0.001). Among the 20 patients who demonstrated a complete response on PET-CT, only 8 had a complete pathological response. The sensitivity, specificity, positive predictive value, and negative predictive value of PET-CT in detecting complete response were 100%, 62.5%, 40%, and 100%, respectively. A statistically significant downstaging after NAC was observed (p<0.001). Higher response rates were found in human epidermal growth factor receptor 2 (HER2)-positive and triple-negative subtypes.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Neoadjuvant chemotherapy significantly reduces tumor size and axillary involvement, enabling more conservative surgical approaches. Although PET-CT has high sensitivity in detecting complete response, its low positive predictive value highlights the need for complementary evaluation methods. Pathological subtypes are predictive of treatment response and should be taken into account during treatment planning.
Meme Kanserinde Neoadjuvan Kemoterapinin Klinik, Radyolojik ve Patolojik Etkinliğinin Değerlendirilmesi
Süleyman Büyükaşık, Yusuf Emre Altundal, Burak Kankaya, Cansu Esen, Selin Kapanİstanbul Aydın Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı, İstanbul, TürkiyeGİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, meme kanseri hastalarında neoadjuvan kemoterapi (NAK) öncesi ve sonrası radyolojik, klinik ve patolojik yanıtları değerlendirmek, görüntüleme yöntemlerinin güvenilirliğini incelemek ve tedavi yanıtlarını patolojik alt tiplere göre karşılaştırmaktır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Haziran 2020 ile 2025 yılları arasında neoadjuvan kemoterapi uygulandıktan sonra cerrahi yapılan 40 meme kanseri hastası retrospektif olarak incelendi. Tedavi öncesi ve sonrası tümör çapları pozitron emisyon tomografisi-bilgisayarlı tomografi (PET-BT) ile ölçüldü. Aksiller lenf nodu metastazları klinik, radyolojik ve patolojik olarak karşılaştırıldı. Ayrıca, tedavi yanıtları patolojik alt tiplere göre analiz edildi.
BULGULAR: NAK sonrasında tümör boyutunda anlamlı bir küçülme gözlendi (P < 0,001). PET-BT’de tam yanıt saptanan 20 hastanın yalnızca 8’inde patolojik tam yanıt elde edildi. Tam yanıtı tespit etmede PET-BT’nin duyarlılığı, özgüllüğü, pozitif prediktif değeri ve negatif prediktif değeri sırasıyla %100, %62,5, %40 ve %100 olarak bulundu. NAK sonrasında istatistiksel olarak anlamlı bir evre düşüşü saptandı (P < 0,001). HER2-pozitif ve triple negatif alt tiplerde daha yüksek yanıt oranları elde edildi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Neoadjuvan kemoterapi, tümör boyutunu ve aksiller tutulumu anlamlı şekilde azaltarak daha konservatif cerrahi yaklaşımlara olanak sağlar. PET-BT, tam yanıt tespitinde yüksek duyarlılığa sahip olsa da düşük pozitif prediktif değeri, tamamlayıcı değerlendirme yöntemlerine ihtiyaç olduğunu göstermektedir. Patolojik alt tipler, tedavi yanıtını öngörmede etkilidir ve tedavi planlamasında dikkate alınmalıdır.
Manuscript Language: English
