The Role of Immature Granulocyte in Patients with Complex Appendicitis

INTRODUCTION: The most frequent cause of emergency abdominal surgeries is acute appendicitis (AA). Biomarkers are utilized by clinicians to aid in predicting acute or perforated appendicitis, which may influence treatment decisions. This study aims to examine the potential of immature granulocyte (IG), a robust marker of inflammatory response, in anticipating the occurrence of complications in patients with AA.
METHODS: This retrospective study covering 1 year was performed with patients who were operated on by general surgery with a preliminary diagnosis of AA. The study was conducted with a total of 470 patients, 303 of whom were uncomplicated and 167 were complicated, whose diagnosis was confirmed by pathology reports and met the inclusion criteria. White blood cell (WBC), C-reactive protein, neutrophil, platelet, red cell distribution width, IG numbers, and percentages of the patients were recorded in the study form.
RESULTS: Arean under the curve values of WBC, neutrophil, and IG numbers were 0.590, 0.588, and 0.559, respectively, and we found that they were statistically significant. Each unit increase in the number of IG increases the probability of complication in appendicitis cases approximately 3333 times.
DISCUSSION AND CONCLUSION: In this study, we have demonstrated that the probability of having a complicated appendicitis (CA) is higher in AA patients with higher IG levels when distinguishing between complicated and in CA. Together with physical examination, imaging studies, and other laboratory tests, IG values can assist clinicians in identifying high-risk AA patients in the emergency department.

Komplike Apandisit Hastalarında İmmatür Granülositin Rolü

GİRİŞ ve AMAÇ: Akut apandisit (AA), acil başvurularında abdominal cerrahinin en sık nedenidir. Biyobelirteçler, klinisyenlerin tedavi kararlarını etkileyebilecek akut veya perfore apandisiti tahmin etmelerine yardımcı olmak için kullanılır. Immatur granülositin (IG), enflamatuar yanıtın güçlü bir belirteci olarak, AA hastalarında komplikasyon gelişimini ön görmede rolünü araştırdık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu retrrospektif 1 yıllık süreyi kapsayan çalışmada akut apandisit ön tanısı ile genel cerrahi tarafından opere edilmiş hastalar ile yapıldı. Patoloji raporları ile tanısı doğrulanan ve dahil edilme kriterlerine uyan 303’ü unkomplike 167’si komplike toplam 470 hasta ile çalışma gerçekleştirildi. Hastaların WBC, CRP, nötrofil, trombosit, RDW, IG sayı ve yüzdesi çalışma formuna kayıt edildi.
BULGULAR: WBC, Nötrofil ve IG sayısının Eğri altında kalan alan değerleri sırasıyla 0,590, 0,588 ve 0,559 olup istatistiksel olarak anlamlı olduğunu saptadık. IG sayısındaki her bir birimlik artış apandisit olgularında komplike olma olasılığını yaklaşık 3333 kat arttırmaktadır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu çalışmada, daha yüksek IG sayısına sahip AA hastalarında komplike ve non komplike apandisit ayrımında komplike olasılığının daha yüksek olabileceğini gösterdik. Fizik muayene, görüntüleme çalışmaları ve diğer laboratuvar testleri ile birlikte IG değerleri, klinisyenlerin acil serviste yüksek riskli AA hastalarını belirlemelerine yardımcı olabilir.