Anesthesia Management in a Pediatric Patient with Diastematomyelia

Diastematomyelia, a congenital spinal anomaly characterized by a longitudinal split of the spinal cord into two hemicords, poses significant clinical and surgical challenges. This condition, often associated with scoliosis and other neural tube defects, necessitates careful diagnostic and therapeutic approaches to prevent neurological deterioration and improve patient outcomes. Understanding the embryological development and manifestations of diastematomyelia is crucial for timely diagnosis and management. We report on an 11-month-old female patient with no history of systemic diseases, presenting with significant scoliosis but no neurological deficits. Diagnostic imaging, including computerized tomography, revealed no thoracic involvement but confirmed the presence of Type 1 diastematomyelia, characterized by two dural sacs separated by a bony septum. Anesthetic management was tailored to address the complexities of the condition, involving inhalation anesthesia with sevoflurane, followed by remifentanil and propofol for neuromonitoring. Surgical intervention focused on the unification of the separated dural sacs, with careful intraoperative monitoring to avoid neurological complications. The patient's postoperative course was uneventful, and she was transferred to the pediatric intensive care unit for recovery. The management of dias- tematomyelia, particularly in pediatric patients, requires a multidisciplinary approach, encompassing accurate diagnostic imaging, specialized anesthetic management, and surgical precision. The case further illustrates the necessity of a detailed examination and a comprehensive management strategy, advocating for early intervention and tailored care to optimize patient outcomes in the context of this complex congenital condition.

Diastematomyeli Tanısı Olan Pediatrik Bir Hastada Anestezi Yönetimi

Diastematomyelia, omuriliğin iki ayrı parçaya bölündüğü konjenital bir omurga anomalisi olup, klinik ve cerrahi açıdan önemli zorluklara neden olur. Bu durum, genellikle skolyoz ve diğer nöral tüp defektleri ile birlikte görülür ve nörolojik hasarın önlenmesi ve hasta sonuçlarının iyileştirilmesi için hassas tanı ve tedavi yöntemleri gerektirir. Diastematomyelia'nın embriyolojik gelişimi ve belirtilerinin iyi anlaşılması, hastalığın zamanında teşhis edilip yönetilmesi açısından kritik öneme sahiptir. Herhangi bir sistemik hastalığı olmayan 11 aylık kız çocuğu, ciddi skolyoz şikayetiyle başvurdu ancak nörolojik bir eksiklik belirtisi göstermedi. Yapılan bilgisayarlı tomografi incelemesi toraks bölgesinde bir sorun olmadığını; ancak iki dural kesenin, bir kemik duvarla ayrıldığı Tip 1 diastematomyelia durumunun varlığını ortaya koydu. Hastanın durumunun karmaşıklığı göz önüne alınarak özel bir anestezi yönetimi planlandı. Nöromonitorizasyon yapılan hastada remifentanil ve propofol infüzyonları ile genel anestezinin idamesi sağlandı. Cerrahi müdahalede, ayrılmış olan dural keseler birleştirildi ve operasyon boyunca hastanın nörolojik durumu dikkatle izlendi. Hastanın ameliyat sonrası süreci problemsiz geçti ve iyileşmek üzere pediatrik yoğun bakım ünitesine alındı. Diastematomyelia'nın yönetimi, özellikle çocuk hastalarda, doğru teşhis, özel anestezi uygulamaları ve cerrahi dikkat gerektiren multidisipliner bir yaklaşımı zorunlu kılar. Bu olgu, detaylı bir değerlendirme ve bütüncül bir tedavi stratejisinin önemini vurgulayarak, bu kompleks konjenital durumun yönetiminde erken müdahalenin ve hastaya özel bakımın önemini öne çıkarır.