Incidence of Life-threatening Diseases in Children Referred to the Pediatric Hematology and Oncology Polyclinic
Özlem Terzi1, Hasan Tunç Şarman2, Tuğçe Aras Çöl2, Tugay Çatı2, Ecem Bengisu Dervişoğlu2, Hüseyin Onur Güzel2, Ahmet Kara2, Arzu Kapdan21Department of of Pediatric Hematology and Oncology, University of Health Sciences, Bakırkoy Dr. Sadi Konuk Training and Research Hospital, İstanbul, Türkiye2Department of of Pediatrics, University of Health Sciences, Bakırkoy Dr. Sadi Konuk Training and Research Hospital, İstanbul, Türkiye
INTRODUCTION: Direct referral of patients to pediatric hematology and oncology outpatient clinics without questioning their complaints, investigating the etiology, and following up causes concern in patients and families and increases the burden on oncology outpatient clinics. However, very few of these children have conditions that cannot be diagnosed and managed by pediatricians, and even fewer are diagnosed with life-threatening conditions. In this study, we examined the diagnoses of patients admitted to the pediatric hematology and oncology outpatient clinic, the rate of life-threatening diseases, and the need for referral.
METHODS: We retrospectively reviewed the records of patients referred or consulted by pediatricians to the Pediatric Hematology and Oncology Outpatient Clinic over a one year period.
RESULTS: Among the 4210 patients included in the study, the most common diagnosis was anemia, followed by lymphadenopathy, bleeding disorders, and infantile hemangioma. Of these patients, 0.95% (n=40) were diagnosed with life-threatening diseases. Only 0.07% of the patients died during the follow-up period.
DISCUSSION AND CONCLUSION: This very low life-threatening diseases and mortality for a reference center suggests that patients are referred to pediatric hematology and oncology outpatient clinics without comprehensive evaluation in primary and secondary health care centers.
Pediatrik Hematoloji ve Onkoloji Polikliniğine Sevk Edilen Çocuklarda Yaşamı Tehdit Eden Hastalıkların Görülme Sıklığı
Özlem Terzi1, Hasan Tunç Şarman2, Tuğçe Aras Çöl2, Tugay Çatı2, Ecem Bengisu Dervişoğlu2, Hüseyin Onur Güzel2, Ahmet Kara2, Arzu Kapdan21Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Hematoloji ve Onkoloji Kliniği, İstanbul2Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Kliniği, İstanbul
GİRİŞ ve AMAÇ: Hastaların şikayetleri sorgulanmadan, etiyolojisindeki nedenler araştırılmadan ve izlemi yapılmadan direkt çocuk hematoloji ve onkoloji polikliniklerine yönlendirilmesi hasta ve ailelerde paniğe neden olmakta ve onkoloji polikliniklerinin yükünü artırmaktadır. Bununla birlikte bu çocukların çok azı çocuk sağlığı ve hastalıkları hekiminin tanı ve takibini yapamayacağı hastalığa sahip olup, çok daha azı da yaşamı tehdit eden hastalık tanısı almaktadır. Bu çalışmada, çocuk hematoloji ve onkoloji polikliniğine başvuran hastaların aldıkları tanılar, yaşamı tehdit eden hastalıkların oranı ve sevk ihtiyacını incelenmiştir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bir yıl boyunca çocuk hematoloji ve onkoloji polikliniğine çocuk doktorları tarafından sevk edilen veya konsülte edilen hastaların dosyaları retrospektif olarak incelendi.
BULGULAR: Çalışmaya dahil edilen 4210 hasta arasında en sık konulan tanı anemi olup, bunu lenfadenopati, kanama bozuklukları ve infantil hemanjiomlar izlemektedir. Bu hastaların %0,95'i (n=40) yaşamı tehdit eden hastalık tanısı almıştır. Takip süresi boyunca ölen hastalar tüm hastaların yalnızca %0,07'sini oluşturmaktadır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bir referans merkezi için çok düşük olan bu oran, hastaların birinci ve ikinci basamak sağlık merkezlerinde kapsamlı bir değerlendirme yapılmadan çocuk hematoloji ve onkoloji polikliniklerine yönlendirildiğini düşündürmektedir.
Manuscript Language: English
