Significant Vitamin D Deficiency in Children ID and Adolescents With Type 1 Diabetes Mellitus: A Cross- Sectional Study
Didem Gülcü Taşkın1, Hasan Onal2, Atilla Ersen3, Erdal Adal21Health Sciences University, Kanuni Sultan Suleyman Research and Training Hospital, Department of Pediatrics, Turkey.2Health Sciences University, Kanuni Sultan Suleyman Research and Training Hospital, Department of Pediatric Endocrinology and Metabolism, Istanbul, Turkey.
3Health Sciences University, Okmeydanı Training and Research Hospital, Department of PediatricsIstanbul, Turkey
INTRODUCTION: Considering the fact that individuals with type 1 diabetes mellitus (T1DM) have multiple risk factors, vitamin D sufficiency in childhood in this population is of particular concern. The aim of this study is to assess vitamin D status of T1DM patients in childhood
with respect to their age groups..
METHODS: A total of 212 type 1 diabetic children between ages of 1.5-18 years were screened for serum 25-hydroxyvitamin D [25(OH)D] levels from 29 December 2009 to 13 April 2010. Four age groups were copnstructed [<5 years (n: 13), 5-11 years (n: 66), 11-14 years (n: 65), >14 years (n: 68)], and those groups were compared according to 25(OH)D status. Vitamin D sufficiency, insufficiency, and deficiency were defined as 25(OH)D ≥30 ng/mL, 21-29 ng/mL, and ≤20 ng/mL, respectively. Body mass index of patients, HbA1c levels and daily insulin doses were recorded.
RESULTS: Vitamin D sufficiency rate was 34.9%, and deficiency rate was 42,9%. Vitamin D levels significantly decreased iwith aging; only 16.2% of >14 year-old patients had 25(OH)D levels of >30 ng/mL.
DISCUSSION AND CONCLUSION: We found that vitamin D deficiency is prevalent among type 1 diabetic children in our study, and especially adolescent diabetic patients were of special concern. Future studies are needed to verify our data and for a possible supplementation regimen for these patients.
Tip 1 Diabetes Mellituslu Çocuk ve Ergenlerde Anlamlı D Vitamini Eksikliği: Kesitsel Bir Çalışma
Didem Gülcü Taşkın1, Hasan Onal2, Atilla Ersen3, Erdal Adal21Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Pediatri Kliniği2Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Pediatrik Endokrinoloji ve Metabolizma Kliniği
3Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Pediatri Kliniği
GİRİŞ ve AMAÇ: Tip 1 diabetes mellitus (T1DM) hastası bireylerin çoklu risk faktörlerine sahip olduğu gerçeği göz önüne alındığında, bu popülasyondaki D vitamini yeterliliğinin çocukluk çağında özel bir önemi vardır. Bu çalışmanın amacı, çocukluk çağındaki T1DM hastalarının vitamin D
durumunu yaş grupları göz önüne alınarak değerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 1,5-18 yaşları arasındaki toplam 212 diyabetik çocuk 29 Aralık 2009 ila 13 Nisan 2010 tarihleri arasında serum 25-hidroksivitamin D [25(OH)D] seviyeleri için tarandı. Yaş gruplarına göre dört grup oluşturuldu [<5 yaş (n: 13), 5-11 yaş (n: 66), 11-14 yaş (n: 65), >14
yaş (n: 68)] ve bu gruplar 25(OH)D durumuna göre karşılaştırıldı. D vitamini yeterliliği, yetersizliği ve eksikliği sırasıyla 25 (OH) D ≥30 ng/mL, 21-29 ng/mL ve ≤20 ng/mL olarak tanımlandı. Hastaların vücut kitle indeksi, HbA1c düzeyleri ve günlük insülin dozları kaydedildi.
BULGULAR: D vitamini yeterlilik oranı% 34,9, eksiklik oranı% 42,9 idi. Yaş ilerledikçe D vitamini düzeyi önemli ölçüde azaldı; > 14 yaşındaki hastaların yalnızca % 16,2’sinde 25 (OH) D> 30 ng/mL idi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamızda, D vitamini eksikliğinin Tip 1 diyabetik çocuklarda yaygın olduğunu bulduk ve özellikle ergen diyabetic hastalarda daha dikkat çekici idi. Verilerimizi doğrulamak ve bu hastalar için olası bir takviye rejimini için ileri çalışmalara gereksinim vardır.
Manuscript Language: English
