The Effects of Pushing Techniques During Second Stage of Labor on Mother and Newborn Health: A Randomized Controlled Trial

INTRODUCTION: The Valsalva pushing technique is used routinely in the second stage of labor in many countries. The purpose of this study was to determine the effects of pushing techniques on mother and fetus in birth in this setting. This study evaluated the effects of pushing techniques on the second stage of labor duration and maternal and fetal outcomes. The pregnant women were divided randomly into Valsalva pushing (n=72) or spontaneous pushing (n=73) groups.
METHODS: The data of the study are obtained by utilizing the Baseline Obstetric Data Form and Visual Analog Fatigue Scale. Demographic data, second stage period, perineal laceration rates, newborn gscores were evaluated in these cases. Postpartum tests were used for perineal tear, hemorrhagia, hemoglobin level, vital findings, blood pH, pO2 and pCO2, level for the mother while the neonatal tests of apgar score for 1st and 5th min, umbilical artery blood pH, pO2 and pCO2 levels are done for the newborn.
RESULTS: Perineal laceration and episyotomy were seen less in the valsalva pushing group. (p<0.05). The blood pH of the control group was 7.4 while pCO2 was 29.0 and pO2 was 55.9. While pH and pCO2 levels of both groups were similar to each other, pO2 levels were different (p<0.05). Neonatal pH, pCO2, and pO2 levels were similar as well (p>0.05). Valsalva pushing is effective in shorter second stages of labor.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The second stage of labor was significantly longer with spontaneous pushing.

Doğumun İkinci Aşamasında Kullanılan Ikınma Tekniklerinin Anne - Bebek Sağlığı Üzerine Etkisi: Randomize Kontrollü Bir Çalışma

GİRİŞ ve AMAÇ: Giriş: Valsalva ıkınma tekniği birçok ülkede doğumun ikinci evresinde rutin olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı, doğumda ıkınma tekniklerinin anne ve fetüs üzerindeki etkilerini belirlemektir. Bu çalışma, ıkınma tekniklerinin doğum eyleminin ikinci aşaması ile anne ve fetüs sonuçları üzerindeki etkilerini değerlendirdi.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Gebeler randomize olarak Müdahale (valsalva) (n=72) ve kontrol (spontan) (n=73 gruplarına ayrıldı. Çalışmanın verileri Temel Obstetrik Veri Formu ve Vizüel Analog Yorgunluk Ölçeği (VAFS) kullanılarak elde edilmiştir. Demografik veriler, doğumun ikinci evresi, perine laserasyon oranları, fetal kalp atım paternleri ve yenidoğan APGAR skorları değerlendirildi. Doğum sonrası; anne için perine yırtığı, hemoraji, hemoglobin düzeyi, vital bulgular, kan pH'ı, pO2 ve pCO2 ve laktat düzeyi, yenidoğan için neonatal 1. ve 5. dakika APGAR skoru, umbilikal arter kan pH'ı, pO2 ve pCO2 parametreleri değerlendirildi.
BULGULAR: Müdahale grubundaki 28 kadına epizyo açılmış ve 25’inde de perine intakt bulunmuştur. Spontan ıkınan kadınların 42’sine epizyo açılırken perine 18’inde sağlamdır (p<0.05). Kontrol grubunun Kan PH’sı 7.4, PCO2 29.0 ve PO2 55.9’dur. Müdahale grubunun kan PH’sı 7.4, PCO2 28.0 ve PO2 64.0’dır. Her iki grubun ph ve PCO’’leri benzer iken PO2 düzeyleri arasında fark çıkmıştır (p<0.05). Müdahale ve kontrol grubu kadınların yorgunluk ve enerji düzeyleri ile yenidoğanlarının kan ph, PCO2 ve PO2 düzeyleri de birbirine benzer bulunmuştur (p>0.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Doğumun ikinci aşaması spontan ıkınma ile önemli ölçüde daha uzundu. Çalışma sonuçlarına göre, valsalva itmenin ülkemizde ve dünya çapında yaygınlaştırılmasının doğumdan sorumlu tüm sağlık profesyonelleri arasında doğum süreci için yararlı olduğu kanısındayız.