INTRODUCTION: Neurological sequelae associated with the neonatal seizures (NS) are known as long-term epilepsy, intellectual disability, and cerebral movement disorders. This study reports the psychosocial and behavioral problems among children whose neurodevelopmental status was not affected in the long-term.
METHODS: Patients who were diagnosed with and treated for NS between January 2006 and December 2008 were included in this case-control study. Children with physical inabilities, epilepsy, continuous medication use, concomitant chronic diseases and mentally retardation (intelligence quantity<70) were excluded. Typically developing children matched for age, sex, and socioeconomic status were recruited as the control group. All participants were screened for their intelligence and psychosocial and behavioral functioning using a standardized tests and questionnaire. The Wechsler Intelligence Scale for Children IV (WISC-IV) were used to evaluate intelligence quantity. Psychosocial and behavioral functioning were assessed using a set of standardized questionnaires including Strengths and Difficulties Questionnaire (SDQ).
RESULTS: 17 patients (9 female) with NS and 18 healthy controls (10 female), aged 9-12 years, were participated. There was no statistically significant difference observed between children with neonatal seizures and controls in intelligence quantity (p> 0.05). The total scores and subscala SDQ scores were not statistically different between children with neonatal seizures and controls (p> 0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Childrens who were diagnosed with NS were exposed to seizures during active stages of brain development, it may be reasonable to monitor them with respect to psychosocial and behavioral problems, when they reach school-age and ensure that problematic high-risk children are referred to psychiatric evaluation.
GİRİŞ ve AMAÇ: GİRİŞ ve AMAÇ: Yenidoğan nöbetleri (YN) ile ilişkili nörolojik sekeller uzun dönemde epilepsi, nörogelişimsel gerilik ve serebral palsi olarak bilinir. Bu çalışma, YN geçirmiş, nörobilişsel açıdan uzun dönemde etkilenmeyen çocukların psikososyal ve davranışsal sorunları araştırmayı amaçlamaktadır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: YÖNTEM ve GEREÇLER: Yöntemler: Ocak 2006 ile Aralık 2008 tarihleri arasında YN tanısı alan ve tedavi edilen hastalar vaka-kontrol çalışmasına dahil edildi. Epilepsi, eşlik eden kronik hastalık, düzenli ilaç kullanımı öyküsü olan ve nöromotor gelişim basamaklarında gecikme olan hastalar çalışamaya dahil edilmedi. Yaş, cinsiyet ve sosyoekonomik düzeyi hasta grubuna benzer olan çocuklar kontrol grubu olarak seçilmiştir. Davranış ve psikososyal değerlendirme için tüm katılımcılara standardize edilmiş sorular ve testler uygulandı. Çocuklar için Wechsler Zeka Ölçeği (WISC-IV) zihinsel performansı değerlendirmek için kullanıldı. Psikososyal ve davranışsal işlevsellik, Güçler ve Güçlükler Anketi (GGA) kullanılarak değerlendirilmiştir.
BULGULAR: BULGULAR: Bulgular: YN olan 17 hasta (9kız) ve yaşları 9-12 olan 18 sağlıklı kontrol (10 kız) çalışmaya dahil edildi. YN olan çocuklar ile kontrol grubu arasında zeka düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı (p> 0.05). YN ve kontrol grubu arasında toplam puanlar ve alt ölçek SDQ puanları istatistiksel olarak farklı değildi (p> 0.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: TARTIŞMA ve SONUÇ: Sonuç: Beynin gelişim aşamasında nöbetlere maruz kalan riskli çocukların okul çağına geldiklerinde psikososyal açıdan izlenmesi, psikiyatrik değerlendirmeye yönlendirilmesi doğru bir yaklaşım olacaktır.