The Clinical Manifestation and Laboratory Finding of Henöch Schönlein Purpura Children which Kidney Involvement

OBJECTIVE: Henoch-Schönlein purpura (HSP) is one of the most common vasculitis syndromes in childhood. In this study, clinical and laboratory features with the results of treatment in 69 children of Henoch-Schönlein purpura with renal involvement, are presented
METHODS: In thıs study;we aimed to show the form and the degree of the kıdney ınvolvement ın HSP cases with laboratory and clinical fındings prospectively.For this aim;in all cases hemoglobin, level leucocyte, platelet,count urine analysis, ESR, serum C3 level and occult blood in stool were analyzed.The degree of kıdney ınvolvement, the treatment ways and the present fındıngs of the cases were compared.
RESULTS: 37 of all cases were male,32 of the cases were female and the average age was 7,9±2,7. In all of the skin involvement were observed which wass followed by the joint involvement with the 75 % and gastrointestinal system involvement with 52 % in the 23,2 % isolated microscopic hematuria, 33,3 % hematuria and/or minimal proteinuri,10,1 % acut nephritic syndrome, 15,9 % nephrotic syndrome and the 17,4 % nephritic-nephrotic syndrome were observed. There was anemia in 19 of the cases, leukocytosis in 28 of the cases and elevated sedimentation rate in 43 of the cases. One of the patients progressed to end stage renal failure.
CONCLUSION: There was no specific laboratory finding belong to HSP and also was no meaningful correlation between the degree of the kidney involvement and the laboratory fındings.

Henöch Schönlein Purpuralı Çocuklarda Böbrek Tutulumunun Klinik ve Laboratuvar Bulgularıyla Değerlendirilmesi

AMAÇ: Henöch Schönlein Purpurası (HSP), çocukluk çağında en sık görülen vaskülit sendromlarından biridir. Bu çalışmada amacımız özellikle böbrek tutulumlu hastalar olmak üzere, HSP tanısı almış 69 hastanın klinik ve laboratuar bulguları ile tedavi sonuçlarını geriye yönelik olarak değerlendirmekti.
YÖNTEMLER: HSP nefritli olgularda böbrek tutulum şekli ve şiddetinin klinik ve laboratuvar bulgularıyla araştırıldığı bu retrospektif çalışmada tüm hastalarda hemoglobin, lökosit, trombosit sayıları, gaitada gizli kan, idrar analizi, eritrosit sedimentasyon hızı, serumda C3 düzeyleri ve böbrek biyopsi bulguları hakkındaki bilgiler hasta poliklinik dosyalarından elde edildi. Böbrek tutulum şekli, derecesi, olgulara verilen tedaviler ve olguların son durum bilgileri karşılaştırıldı.
BULGULAR: Olguların 37’si erkek, 32’si kız olup ortalama yaşları 7,9± 2,7 yıldı. HSP nefriti olan olguların tümünde cilt tutulumu gözlenmiş olup bunu %75 ile eklem tutulumu ve %52 ile GİS tutulumu izlemekteydi. HSP nefritli hastalardan %23,2’si izole mikroskobik hematüri, %33,3’ü hematüri ve/veya hafif proteinüri, %10,1’i akut nefritik sendrom, %15,9’u nefrotik sendrom ve %17,4’ü nefritik-nefrotik sendrom ile başvurdu. Bir olguda son dönem böbrek yetmezliği gelişti.
SONUÇ: HSP’ye özgü bir laboratuvar bulgusu görülmemiş ve böbrek hastalığın derecesi ile laboratuvar bulguları arasında anlamlı bir ilişki saptanmamıştır.. HSP’nin her ne kadar prognozu mükemmel olsa bile KBY gelişme ihtimali olmasından ötürü hastaların yakın izlemi gerekmektedir.