Bacteria Isolated From Pediatric Hematology Oncology Clinic Patients And Their Antibiotic Susceptibility Patterns

OBJECTIVE: Evaluation of culture results of patients hospitalised at the Pediatric Haematology and Oncology Wards during one year period and to determine the bacterial etiology and antibiotic resistance patterns.
METHODS: Cultures (blood, urine, wound, stool, sputum, cerebrospinal fluid, and nasopharngeal swab) taken from patients hospitalised during January 2007 and January 2008 due to fever and/or suspicion of infection were evaluated for bacterial etiology and antibiotic resistance, retrospectively.
RESULTS: Significant bacterial growth was detected in 48 (7.3%) of 650 cultures. Blood, urine and wound cultures were positive in 8.2%, 5.9% and 40% of specimens, respectively. Sputum, nasopharyngeal, stool and cerebrospinal fluid cultures did not reveal any growth. Gram positive cocci were the leading bacterial pathogen in blood cultures (70%). Among 52 isolates, coagulase negative staphylococci (25%), Klebsiella pneumoniae (17.3% ), Escherichia coli (E. coli) (15.3%) and enterococci (15.3%) were most commonly detected. Among 7 Enterococcus spp. isolated from blood one was vancomycin resistant (VRE). 90% of staphylococci isolates were resistant to penicilline and clindamycin while all were sensitive to vancomycin, teicoplanin and linezolide. 37.5% of E. coli isolates and 35% of K. pneumoniae isolates were extended spectrum beta-lactamase (ESBL) positive. Pseudomonas aeruginosa isolates detected twice from one patient was multi drug resistant.
CONCLUSION: Bacteria are a common cause of infection in immunosuppressed patients. Knowledge about antibiotic susceptibility pattern is important for appropriate therapeutic approach.

Çocuk Hematoloji – Onkoloji Hastalarına Ait Klinik Örneklerden İzole Edilen Bakterilerin ve Antibiyotik Duyarlılıklarının İncelenmesi

AMAÇ: Çocuk Hematoloji-Onkoloji Servisi’ndeki yatan hastalardan bir yıl süresince alınan materyallerin kültür üremelerini değerlendirerek, bakteriyel etkenlerin dağılımı ve antibiyotik dirençlerinin belirlenmesi.
YÖNTEMLER: Çalışmamızda Ocak 2007-Ocak 2008 tarihleri arasında hastalardan ateş varlığında ve/veya enfeksiyon şüphesiyle alınan kan, idrar, yara sürüntüsü, balgam, gaita, beyin omurilik sıvısı (BOS) ve boğaz kültürü sonuçları ve üreyen bakterilerin antibiyotik direnç durumu retrospektif olarak incelendi.
BULGULAR: İncelenen 650 örneğin 48’inde (%7,3) anlamlı bakteri üremesi mevcuttu. Kan kültürlerinin 37’sinde (%8.2), idrar kültürlerinin 7’sinde (%5.9), yara yeri kültürlerinin ise 4’ünde (%40) üreme olurken gaita, balgam, boğaz ve BOS kültürlerinde ise üreme gözlenmedi. Kan kültürü üremelerinin %70’i Gram pozitif bakterilerden oluşmaktaydı. Toplam olarak elde edilen 52 izolatın arasında en sık koagülaz negatif stafilokoklar (%25), Klebsiella pneumoniae (%17.3), Escherichia coli (E. coli) (%15.3) ve enterokoklar (%15.3) yer almaktaydı. Stafilokok izolatlarının %90’ı penisilin ve klindamisine dirençli iken hiçbirinde vankomisin, teikoplanin ve linezolid direnci gözlenmedi. Kan kültüründen izole edilen 7 Enterococcus spp.’nin birinin vankomisine dirençli (VRE) olduğu belirlendi. Gram negatif mikroorganizmalar arasında E. coli’lerin %37.5’inde, K. pneumoniae kökenlerinin ise %35’inde genişlemiş spektrumlu beta laktamaz (GSBL) üretimi mevcuttu. Bir hastadan 2 kez izole edilen Pseudomonas aeruginosa suşunda çoklu ilaç direnci mevcuttu.
SONUÇ: Bağışıklığı baskılanmış hastalarda bakteriyel enfeksiyonlar sık görülmekte olup tedavi başarısı açısından antibiyotik duyarlılıklarının bilinmesi önem taşımaktadır.