OBJECTIVE: To compare the prognosis in very low birth weight preterms being started late onset low protein and lipid feeding with early onset high protein and lipid feeding.
METHODS: Group 1 consisted of preterms with parenteral protein support after 48 hours and lipid support after 7 days. This type of feeding was named as late parenteral feeding. In group 2, protein supplement was started as 2 gr/kg/dy in the first 24 hrs and increased to 3.5 gr/kg/dy in the 2nd day, lipids were started as 1 gr/kg/dy in the first 24-48 hrs and increased to 4 gr/kg/dy rapidly. This type of feeding was named as early intense parenteral feeding.
RESULTS: 125 preterms were evaluated in group1 and 151 preterms in group 2. There was no statistically significant difference regarding the way of birth, birth weights and gender. Lipid supplements were given 46% of group 1 and 89.5% of group 2.
Urea was found to be significantly high in group 2. The catch-up time of birth weight, age at the begining of enteral feeding, timing of full enteral feeding, levels of calcium, alkaline phosphatase, protein, albumin and triglyceride levels were significantly different between groups. Duration of hospital stay, height, weight and head circumferences during hospital discharge were similar between groups.
CONCLUSION: The catch-up time of birth weight and time to pass to full enteral feeding were significantly short in the second group.
AMAÇ: Geç dönemde düşük protein ve lipit ile beslenen çok düşük doğum ağırlıklı prematürelerle erken dnemde yüksek protein ve lipit başlanan aynı özellikteki prematürelerin prognozunu araştırmaktı.
YÖNTEMLER: Çalışmaya 1500 gram altında doğan prematüreler alındı. Protein desteği ilk 48 saatten sonra, lipit desteği 7. günden sonra total parenteral sıvısına eklendi. Bu beslenmeye ‘Geç Parenteral Beslenme’ adı verildi. Grup II’deki olgular ilk 24 saatte 2 gr/kg/gün protein başlanıp ikinci gün 3.5 gr/kg/gün’e çıkılan, lipit komponenti ise 24-48 saatte 1 gr/kg/gün başlanarak hızla 4 gr/kg/gün’e ulaşan prematürelerdi. Bu parenteral beslenme şekline ‘Erken Yoğun Parenteral Beslenme’ adı verildi. Her iki gruptaki bebeklerin gebelik haftası (GH), doğum ağırlığı (DA), cinsiyet, doğum şekli, parenteral beslenme zamanı, protein ve lipit başlanma zamanları, kalsiyum- fosfor desteği alıp almadıklar, parenteral beslenme süreleri, enteral beslemeye başlama yaşı, doğum ağırlığını yakalama günü, anne sütü zenginleştirici alıp almadıkları, yatış süreleri ve taburculuk sırasında ağırlık, boy ve baş çevre özellikleri kaydedildi.
BULGULAR: Gruplar arasında doğum şekli, doğum ağırlığı, cinsiyet açısından istatistiksel fark yoktu. Grup I’deki %46 bebeğe, grup II de %89.5 bebeğe lipit kullanıldı. Doğum kilosuna ulaşma süresi ve enteral beslenme başlangıç zamanı, tam enteral beslenmeye geçiş süresi, kalsiyum, alkalen fosfataz, protein, albumin ve trigliserit düzeyleri arasında gruplar arasında belirgin istatistiksel fark saptandı. Yatış süresi, taburculuk ağırlık, boy ve baş çevresi ölçümleri arasında fark yoktu.
SONUÇ: Erken yoğun parenteral beslenme özellikle çok düşük doğum ağırlıklı (<1500 g) bebekler için büyük önem taşımaktadır. Çalışmamızda erken yoğun parenteral beslenen grupta doğum kilosuna ulaşma süresini ve enteral beslenmeye geçiş süresini daha kısa bulduk.