Clinical and Radiological Outcomes of Cheilectomy in High-Grade Hallux Rigidus: A Retrospective Analysis

INTRODUCTION: This retrospective study aims to assess the clinical and radiological outcomes of cheilectomy in patients diagnosed with Grade 3-4 Hallux Rigidus.
METHODS: Nineteen patients (21 feet) who underwent cheilectomy between January 2016 and September 2018 were retrospectively analyzed. Clinical evaluation included a range of motion (ROM), Visual Analog Scale (VAS), and American Orthopedic Foot and Ankle Society (AOFAS) scoring. Radiological assessment involved examining osteophyte recurrence and arthrosis progression through both anteroposterior (AP) and lateral X-ray images.
RESULTS: The average patient age was 52 years, with a mean follow-up of 26.2 months. Following cheilectomy, significant improvements in dorsiflexion and total joint ROM were observed compared to preoperative levels (p=0.001). VAS scores significantly decreased at the last follow-up compared to preoperative values (p=0.018). Based on AOFAS scoring, 19 out of 21 feet achieved good to excellent results, while 2 patients showed poor outcomes. Radiologically, no osteophyte recurrence was noted. One patient required arthroplasty revision.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Cheilectomy may offer favorable outcomes in well-selected patients with high-grade Hallux Rigidus, particularly when joint mobility preservation is desired over arthrodesis.

Yüksek Dereceli Halluks Rigidus'da Çeliyektominin Klinik ve Radyolojik Sonuçları: Retrospektif Analiz

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu retrospektif çalışma, Grade 3-4 Halluks Rigidus tanısı konmuş hastalarda çeliyektominin klinik ve radyolojik sonuçlarını değerlendirmeyi amaçlamaktadır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 2016-Eylül 2018 tarihleri arasında Grade 3-4 Halluks Rijidus tanısıyla çeliyektomi uygulanan 19 hastayı (21 ayak) geriye dönük olarak değerlendirdik. Hastalarımızın son takibinde klinik bulguları; 1.MTP eklemin hareket açıklığı (EHA), Visual Analog Skor (VAS) ve AOFAS (Amerikan Ortopedik Ayak ve Ayak Bileği Derneği) skorlamasıyla fonksiyonel düzeyi değerlendirilerek yapıldı. Radyolojik inceleme ise iki yönlü radyografi üzerinden osteofitlerin nüksü, artrozun ilerlemesi incelenerek yapıldı.
BULGULAR: Ortalama hasta yaşı 52, ortalama takip süresi 26,2 ay idi. Çeliyektomi sonrasında dorsifleksiyon ve toplam eklem hareket serbestliği değerlerinde ameliyat öncesine göre anlamlı iyileşmeler gözlendi (p=0,001). Son kontrolde VAS skorlarında ameliyat öncesi değerlere göre anlamlı düşüş görüldü (p=0,018). AOFAS skorlamasına göre 21 ayaktan 19'u iyi ila mükemmel sonuçlar elde ederken 2 hasta kötü sonuçlar gösterdi. Radyolojik olarak osteofit nüksüne rastlanmadı. Bir hastada artroplasti ile revizyon sağlandı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çeliyektomi, iyi seçilmiş yüksek dereceli Halluks Rigiduslu hastalarda, özellikle artrodez yerine eklem hareketliliğinin korunması istendiğinde olumlu sonuçlar sunabilir.