Significant Vitamin D Deficiency in Children ID and Adolescents With Type 1 Diabetes Mellitus: A Cross- Sectional Study

INTRODUCTION: Considering the fact that individuals with type 1 diabetes mellitus (T1DM) have multiple risk factors, vitamin D sufficiency in childhood in this population is of particular concern. The aim of this study is to assess vitamin D status of T1DM patients in childhood
with respect to their age groups..
METHODS: A total of 212 type 1 diabetic children between ages of 1.5-18 years were screened for serum 25-hydroxyvitamin D [25(OH)D] levels from 29 December 2009 to 13 April 2010. Four age groups were copnstructed [<5 years (n: 13), 5-11 years (n: 66), 11-14 years (n: 65), >14 years (n: 68)], and those groups were compared according to 25(OH)D status. Vitamin D sufficiency, insufficiency, and deficiency were defined as 25(OH)D ≥30 ng/mL, 21-29 ng/mL, and ≤20 ng/mL, respectively. Body mass index of patients, HbA1c levels and daily insulin doses were recorded.
RESULTS: Vitamin D sufficiency rate was 34.9%, and deficiency rate was 42,9%. Vitamin D levels significantly decreased iwith aging; only 16.2% of >14 year-old patients had 25(OH)D levels of >30 ng/mL.
DISCUSSION AND CONCLUSION: We found that vitamin D deficiency is prevalent among type 1 diabetic children in our study, and especially adolescent diabetic patients were of special concern. Future studies are needed to verify our data and for a possible supplementation regimen for these patients.

Tip 1 Diabetes Mellituslu Çocuk ve Ergenlerde Anlamlı D Vitamini Eksikliği: Kesitsel Bir Çalışma

GİRİŞ ve AMAÇ: Tip 1 diabetes mellitus (T1DM) hastası bireylerin çoklu risk faktörlerine sahip olduğu gerçeği göz önüne alındığında, bu popülasyondaki D vitamini yeterliliğinin çocukluk çağında özel bir önemi vardır. Bu çalışmanın amacı, çocukluk çağındaki T1DM hastalarının vitamin D
durumunu yaş grupları göz önüne alınarak değerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 1,5-18 yaşları arasındaki toplam 212 diyabetik çocuk 29 Aralık 2009 ila 13 Nisan 2010 tarihleri arasında serum 25-hidroksivitamin D [25(OH)D] seviyeleri için tarandı. Yaş gruplarına göre dört grup oluşturuldu [<5 yaş (n: 13), 5-11 yaş (n: 66), 11-14 yaş (n: 65), >14
yaş (n: 68)] ve bu gruplar 25(OH)D durumuna göre karşılaştırıldı. D vitamini yeterliliği, yetersizliği ve eksikliği sırasıyla 25 (OH) D ≥30 ng/mL, 21-29 ng/mL ve ≤20 ng/mL olarak tanımlandı. Hastaların vücut kitle indeksi, HbA1c düzeyleri ve günlük insülin dozları kaydedildi.
BULGULAR: D vitamini yeterlilik oranı% 34,9, eksiklik oranı% 42,9 idi. Yaş ilerledikçe D vitamini düzeyi önemli ölçüde azaldı; > 14 yaşındaki hastaların yalnızca % 16,2’sinde 25 (OH) D> 30 ng/mL idi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamızda, D vitamini eksikliğinin Tip 1 diyabetik çocuklarda yaygın olduğunu bulduk ve özellikle ergen diyabetic hastalarda daha dikkat çekici idi. Verilerimizi doğrulamak ve bu hastalar için olası bir takviye rejimini için ileri çalışmalara gereksinim vardır.