A comparison of minimally invasive anatomic plate and LRS external fixator in extraarticular distal tibia fractures

INTRODUCTION: To reduce soft tissue damage in tibia distal fractures, various fixation and treatment methods have been described. We aimed to evaluate the functional results of patients applied with minimally invasive anatomic plate or external fixator for fractures in the distal third of the tibia not extending to the joint.
METHODS: The study included 30 patients who presented at the Emergency Department with a distal tibia fracture type AO 42A2 between 2010 and 2013. Group 1 comprised 15 patients with Gustilo-Andersen Grade 1-2 open fracture who were applied with minimally invasive plate. The 15 patients in Group 2 with closed fractures and Grade 1-2 open fractures were applied with a Limb Reconstruction System (LRS) fixator to the distal tibia. The functional results were evaluated according to the Johner Wrusch criteria.
RESULTS: The mean age of the patients was 36 years. The mean follow-up period was 16 months. The duration of the external fixator application was mean 4 months. The hospital stay was mean 2.5 days for the patients in Group 1 and mean 1.5 days for Group 2 patients Partial weight-bearing was achieved at 6 weeks and full weight-bearing at 10 weeks in Group 1. Partial weight-bearing was applied on the 3rd day in Group 2 with external fixator application and full weight-bearing was generally permitted after Day 10 (8-14) depending on the severity of pain. Full union was obtained in all the patients.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Both methods applied to extra-articular tibia distal fractures in selected patients provided very good early stage functiional results.

Ekstra artiküler distal tibia kırıklarında minimal invazif anatomik plak ile LRS eksternal fiksatör uygulamasının karşılaştırılması

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada ekleme ulaşmayan tibia alt uç kırıklarında minimal invasif anatomik plak ve LRS ekternal fikstör uygulanan hastaların fonksiyonel sonuçlarının değerlendirilmesini amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2010-2013 yıllarında acil servise tibia distal kırığı ile başvurmuş AO 42 A2 toplam 30 hasta alındı. Grup 1’e Gustilo Andersen grade 1- 2 acık kırık olan ve minimal invvazif plak uygulanmış olan 15 hasta dahil edildi. Grup 2’ye kapalı kırıklar ve grade 1-2 açık kırıklara distal tibiayı içine alan LRS(limb rekonstruction system) fiksatör uygulamış olan hastalar dahil edildi. Grup1’deki hastalara ameliyat sonra yumuşak doku iyileşmesi içi atel uygulanırken grup2’deki hastalara uygulanmadı. Fonksiyonel sonuçlar Johner Wrusch kriterlerine göre değerlendirildi.
BULGULAR: Çalışmaya alınan hastaların yaşları 36(18-65) idi. Hastaların hepsinde tam kaynama elde edildi. Hastaların takip süreleri ortalama 16(10-20) ay idi Hastalarda eksternal fiksasyon kalış süreleri 4(3-5) ay idi. Hastalarda ek bir ekstremite ve organ yaralanması yoktu. Grup 1’deki hastaların hastanede kalış süreleri 2,5 (2-3) gün idi. Grup 2’deki hastaların hastanede kalış süreleri 1,5(1-2) gün idi. Grup 2’deki hastaların 4’ünde pin dibi enfeksiyonu görüldü. Antibiyotik tedavisine yanıt verdi. Pin değişimine ve çıkarılmasına ihtiyaç duyulmadı. Grup 1’deki hastaların parsiyel yüklenmeye 6. Haftada, tam yüke 10 haftada geçilirken, eksternal fiksatör yapılan grupta parsiyel yüklemeye 3. Gün, tam yüklemeye ağrı şiddetine göre genellikle 10 (8-14) gün sonra izin verildi. Her iki grupta kaynama sonrası ağrı şikayetine rastlanmadı. Her iki grupta da Johner Wrush kriterlerinin fonksiyonel sonuçları olarak mükemmel olarak değerlendirildi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Ekstra artiküler tibia alt uç kırıklarında iki yönteminde uygun hasta seçimi sonrası erken dönem sonuçlarında fonksiyonel açıdan oldukça iyidir.