A Comparison of The Resistance Ratio Obtained in The Three Different Time Intervals in Escherichia coli Strains Against Ciprofloxacin, Cefotaxime and Imipenem

INTRODUCTION: Escherichia coli is the most fequently isolated microorganism from both community-acquired and nosocomial urinary tract infections in Turkey. The studies concerning antibiotic susceptibility of E.coli have been published from different times throughout the laboratory. The aim of this study was evaluate the antibiotic resistance patterns E.coli strains isolated from urine cultures between 1997-2014.
METHODS: In this study, the resistance rates obtained in E. coli strains against ciprofloxacin, cefotaxime and imipenem in 2014 were compared against the resistance rates obtained in the same laboratory in 1997 and 2006.
RESULTS: In 2006, rates of resistance to ciprofloxacin was 44%, on the other hand, in 2014 this ratio was found to be 38% (P = 0.367); 49% of cefotaxime resistance was as ceftazidime 53% (P = 0.462), and 4% of imipenem resistance was found to be 0.7% (P = 0.056), respectively.
DISCUSSION AND CONCLUSION: In conclusion, information obtained by systematic evaluation of regional data will be valuable fort he determination of optimal antibiotic regimens in prevention of unnecessary antibiotic use.

Escherichia coli Suşlarından Siprofloksasin, Sefotaksim ve İmipeneme Karşı Üç Farklı Zaman Aralığında Elde Edilen Direnç Oranlarının Karşılaştrılması

GİRİŞ ve AMAÇ: Escherichia coli ülkemizde hem hastane hemde toplum kaynaklı üriner sistem enfeksiyonlarında en sık izole edilen etkendir. Laboratuvarımızda E.coli suşlarının antibiyotik duyarlılıklarıyla ilgili farklı zamanlarda yapılmış çalışmalar bulunmaktadır. Bu çalışma ile 1997-2014 yılları arasında idrar kültürlerinden izole edilen E.coli suşlarının antibiyotik direnç değişimlerin incelenmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmada 2014 yılında idrar kültürlerinden izole edilen E.coli suşlarının siprofloksasin, sefotaksim ve imipeneme karşı elde edilen direnç oranları 1997 ve 2006 yıllarında aynı laboratuarda elde edilen direnç oranları ile karşılaştırılmıştır.
BULGULAR: 2006 yılında siprofloksasine %44 olan direnç oranı, 2014 de %38 (P: 0.367); %49 olan sefotaksim direnci seftazidim olarak %53 (P: 0.462) ve %4 olan imipenem direnci %0.7 (P: 0.056) olarak belirlenmiştir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sonuç olarak bölgesel verilerin sistematik olarak değerlendirilmesiyle oluşan bilgi birikiminin, uygun antibiyotik seçiminde ve gereksiz antibiyotik kullanımın önlenmesinde değer taşıyacağı düşünülmüştür