Amiel-Tison Neurological Assessment (ATNA) of 97 preterm infants and the relation between ATNA and perinatal risk factors

OBJECTIVE: Changes in perinatal management have led to improved survival of extremely low birth
weight (ELBW) infants in recent years.There have been concerns that the new survivors are at increased risk for neurodevelopmental disability. The Amiel-Tison Neurological Assessment (ATNA) is part of a set of three different instruments based on a neuro-maturative framework. Our aim was to look at neurodevelpmental outcomes by Amiel-Tison Neurological Assessment and to determine the relation betwen the risk factors at 12 to 24 months’ corrected age for infants of <37 weeks gestational age who were born in Suleymaniye Maternity Teaching Hospital between 2008-2009 years.
METHODS: Ninty seven infants between 26-37 weeks gestational age were evaluated for prenatal, natal and postnatal factors and examined according to Amiel-Tison Neurological Assessment scale. Demographic data of all infants were recorded. SPSS 17,0 was used for statistical analysis.
RESULTS: The median birth weight and gestational age of infants were 1382 gr ( 560-2480) and 31 weeks (26-37) respectively. While more than half of the babies were between 29-32 weeks (% 58 ), %22 were below 28 weeks gestational age. Among the study population % 43 were males.According to ATNA scale % 81.4 of infants were normal. Insufficiency without disability was present in % 12.4 and insuffiency with disability was present in % 6.2 of the infants.
There was not correlation between ATNA scale and gestational age, multiple gestation, administration of antenatal steroids and length of stay.

CONCLUSION: The ATNA may be used in clinical setting and in research. Efforts to further decrease neonatal morbidity should continue to improve the outcomes of preterm children.

Nörolojik muayene olarak 97 prematüre bebekte Amiel-Tison yönteminin kullanılması ve perinatal risk faktörleriyle ilişkisi

AMAÇ: Bu çalışmada Sağlık Bakanlığı Süleymaniye Doğum ve Kadın hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde (YYBÜ) takip edilen 97 prematüre bebeğin, düzeltilmiş 12-24 aylar arasındaki gelişimsel değerlendirmeleri Modifiye Amiel Tison nörolojik muayene yöntemi ile yapılmış ve risk faktörleriyle karşılaştırılmıştır
YÖNTEMLER: Hastanemizde 2008 – 2009 yıllarında YYBÜ’de takip edilen 36 gestasyon haftasından küçük 97 prematüre bebeğe düzeltilmiş yaşı 12-24 ay arasında Modifiye Amiel Tison testi uygulanmış, prenatal, natal ve postnatal dönemlerine ait risk faktörleri bilgisayar veri tabanından ve hasta dosyalarından elde edilerek aralarındaki ilişki araştırılmıştır. Çalışmada elde edilen bulgular değerlendirilirken, istatistiksel analizler için NCSS (Number Cruncher Statistical System) 2007&PASS 2008 Statistical Software (Utah, USA) programı kullanılmıştır.
BULGULAR: Riskli prematüre bebeklerin oluşturduğu çalışma grubumuzun doğum tartıları 560 gr ile 2480 gr arasında değişmekte olup, ortalaması 1381.96±431.88 gramdır.
Gestasyonel yaşları 26 hafta ile 36 hafta arasında değişmektedir ve ortalaması 30.75±2.26 haftadır. Gestasyonel yaş dağılımına bakıldığında; bebeklerin %21.6’sının 28 hafta ve altında oldukları görülürken, %57.7’sinin 29 ile 32. haftalar arasında, %20.6’sının ise 33. hafta ve üzerindedir. Bebeklerin %56.7’si kız, %43.3’ü erkektir.
Modifiye Amial-Tison muayenesine göre olguların %81.4’ünün normal olduğu saptanmıştır. %12.4’ünde sekel olmaksızın yetersizlik, %6.2’sinde sekelle birlikte yetersizlik mevcuttur. Hastaların gestasyon yaşına,antenatal steroid yapılma durumuna, BPD ve çoğul gebelik varlığına ve yoğun bakımda kalış süresine göre Amial-Tison skorları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamaktadır (p>0.05).
SONUÇ: Pediatrik nöroloji uzmanının olmadığı ve riskli bebeklerin takip edildiği birimlerde modifiye Amiel- Tison nörolojik muayenesi güvenilir ve geçerli olduğu için uzun dönem prognoz hakkında bilgi vermektedir. Beş dakika kadar sürede tamamlanabilen bu yöntemle prematüre bebeklerin gelişimsel sorunlarınnın önceden tahmin edilerek belirlenmesi, uygun rehabilitasyon desteğinin verilmesi ve tedavilerinin planlanması sakatlıkların önlenmesi açısından çok önemlidir. Ülkemizde bu bebeklerin uzun süreli izlemi için gerekli fizik ve teknik altyapının ve programların oluşturulması ve bu bebeklerin okul çağı ve adolesan döneme kadar uzun süreli izlemi ülkemizde bu konuda yeterli verilerin oluşmasını sağlayacaktır.