The Surgical Strategy for Eosinophilic Granuloma of the Pediatric Cervical Spine

INTRODUCTION: Langerhans cell histiocytosis is seen primarily in pediatric population. It is characterized by langerhans cell proliferation with organ infiltration. Eosinophilic granuloma (EG) is usually located in the thoracic spine and it rarely cause local destructive lesion in cervical spine in children. The aim of this study was to review the treatment approaches and clinical course of 5 pediatric patients with eosinophilic granuloma.
METHODS: In this study, five pediatric patients who were followed up in our clinic between 2015-2019 with the diagnosis of cervical spine eosinophilic granuloma were retrospectively analyzed. Each patient underwent a detailed neurological history and examination. All patients had isolated cervical spine involvement and histological diagnosis of eosinophilic granuloma was confirmed.
RESULTS: There were 3 boys and 2 girls (mean age: 8 years; range 4 –10 years). We followed-up patients for 19 mounths (range 8 –29). Symptoms vary according to localization of the lesion in the cervical spine. Four children who had no symptoms other than neck pain were diagnosed by biopsy and methylprednisolone injection was performed, and one child with neurological deficit underwent decompression and fusion surgery.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The management of pediatric patients with EG of the cervical spine is difficult, especially in the case with neurological involvement. Observation alone, long-term immobilization, systemic chemotherapy, curettage, corticosteroid injection and low-dose radiation therapy have been recommended for the treatment of EG patients, but surgical treatment is evident when neurological involvement is present.

Pediyatrik Vakalarda Servikal Omurga Eozinofilik Granülomuna Cerrahi Yaklaşım

GİRİŞ ve AMAÇ: Langerhans hücreli histiositoz primer olarak pediatrik yaş grubunda görülen, langerhans hücrelerinin proliferasyonu ve organları infiltre etmesi ile karakterize bir hastalıktır. Eozinofilik granülom (EG) genellikle torasik segmentte yer alırken servikal tutulum oldukça nadir görülmektedir. Çalışmamızda eozinofilik granülom tanısı ile takip edilen 5 pediatrik hastanın tedavi yaklaşımları ve klinik seyrinin gözden geçirilmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmamızda, kliniğimizde 2015-2019 yılları arasında servikal omurga eozinofilik granülomu tanısı ile takip edilen 5 pediatrik hasta retrospektif olarak incelendi. Her hastaya ayrıntılı bir nörolojik öykü ve muayene yapıldı. Hastaların hepsinde izole servikal omurga tutulumu mevcuttu ve histolojik olarak eozinofilik granülom tanısı kesinleştirilmişti.
BULGULAR: Eozinofilik granülomlu 5 çocuğun 3'ü erkek ve 2'si kızdı (yaş ortalaması: 8 yıl; dağılım 5-10 yıl). Hastalar ortalama 19 ay boyunca takip edildi (dağılımı 8-29 ay). Semptomların lezyonun servikal omurgadaki lokalizasyonuna göre değiştiği görüldü. Boyun ağrısı dışında semptomu olmayan 4 çocuğa biyopsi ile tanı konulması sonrasında metilprednizolon enjeksiyonu yapıldı, nörolojik defisiti olan 1 çocuğa ise dekompresyon ve füzyon ameliyatı yapıldı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Servikal omurganın EG u olan pediatrik hastaların yönetimi, özellikle nörolojik tutulum söz konusu olduğunda zordur. EG lu hastaların tedavisi için tek başına gözlem, uzun süreli immobilizasyon, sistemik kemoterapi, küretaj, kortikosteroid enjeksiyonu ve düşük doz radyasyon tedavisi önerilmiştir, ancak nörolojik tutulum söz konusu olduğunda cerrahi tedavi gerekliliği aşikardır.